Dyrekcja KRNAP

Założenie Karkonoskiego Parku Narodowego

Karkonoski Park Narodowy (dalej jako KRNAP) został powołany na mocy ustawy nr 40/1956 Dz. U., w 1963 roku w drodze rozporządzenia nr 41/1963 Dz. U., w sprawie powołania Karkonoskiego Parku Narodowego. Pasmo ochronne KRNAP zostało wyznaczone dopiero później, w drodze rozporządzenia rządu Republiki Czeschosłowackiej nr 58/1986 Dz. U., w sprawie ochronnego parma Karkonoskiego Parku Narodowego.

Od 10. 5. 1991 do 1. 6. 2017 KRNAP wraz z pasmem ochronnym został określony w rozporządzeniu Republiki Czeskiej nr 165/1991 Dz. U., z dnia 20. 3. 1991, na podstawie którego założono Karkonoski Parki Narodowy oraz określono warunki jego ochrony.

Od 1. 6. 2017 granice KRNAP oraz jego pasma ochronnego, z uwzględnienie przedmiotów ochrony parku narodowego, określone zostały w załączniku nr 2 ustawy nr 114/1992 Dz. U., w sprawie ochrony przyrody i krajobrazu z późniejszymi zmianami (dalej jako „ustawa o ochronie przyrody i krajobrazu“), zgodnie z rozporządzeniem rządu.

Podstawowe warunki ochrony parków narodowych w postaci zakazów znajdują się w § 16 ustawy o ochronie przyrody i krajobrazu. Szczegółowe warunki ochrony KRNAP, które zostały określone w postaci działań związanych wymogiem uzyskania zgody organu ochrony przyrody, określone zostały w § 16b powyższej ustawy.

Gwarantami ochrony parku narodowego są również pozostałe instytuty wymienione w ustawie o ochronie przyrody i krajobrazu, np. wiążące wyznaczenie trybu ochrony poszczególnych stref (§ 18a), określenie stref ciszy (§ 17) czy okreslenie warunków eksploatacji lasów (§ 22, §22a) i gruntów rolnych (§ 22b) na terenie parku narodowego. W celu oceny i omówienia wszystkich ważnych dokumentów powołano Radę Parku Narodowego (§22), która gwarantuje udział obywateli w zarządzaniu parkiem narodowym. Zasady działań w ramach ochrony parku (§ 38a) stanowią podstawowy koncepcyjny dokument specjalistyczny w zakresie ochrony przyrody, który określa procesury oraz sposób realizacji celów parku narodowego oraz jego misję.