Wpływ człowieka

Od ponad ośmiuset lat człowiek ingeruje w naturalny rozwój naturalnych stosunków Karkonoszy, dąży do wykorzystania wszystkich źródeł naturalnych, które oferują góry.

Począrkowy okres zasiedleń pogórza Karkonoszy w okresie od XII do XIV wieku wyparło średniowieczne wydobycie bogactw naturalnych, w szczeólności rud żelaza, miedzi, arsenu oraz srebra. Średniowieczna działalnosć górnicza oraz hutnicza stanowiła początek szybkiego rozwoju karkonoskich zasiedleń.

Duże znaczenie dla osiedlania ludzi w Karkonoszach miał przemysł szklarski (XVI-XVII wiek). Wydobycie surowców mineralnych oraz produkcja szkła doprowadziły do żywiołowej eksploatacji górskich lasów. Zakończenie oraz przesunięcie wydobycia drewna z sąsiadujących gór oznaczało przejście górali do rolnictwa i budowy chat, wypasu zwierząt oraz zbioru siana.

Okres gospodarki budowlanej (XVII-XIX wiek) w znaczący sposób zmienił postać Karkonoszy (powstanie bezleśnych enklaw) oraz stopniowo doprowadził do rozwoju turystyki. Przeżywała ona rozkwit w szczególnosci na przełomie XIX i XX wieku, zaś jej nieumiarkowany wzrost spowodował w konsekwencji znaczne zniszczenie przyrody i krajobrazu Karkonoszy.

Zagrożenie dla wartości naturalnych doprowadziło mądrych i przezornych ludzi do stopniowego wprowadzenia licznych środków mających na celu ochronę, co w konsekwencji doprowadziło do ogłoszenia parków narodowych po obu stronach Karonoszy w 1959 roku (Karkonoski Park Narodowy) oraz w 1963 roku (Czeski Karkonoski Park Narodowy).

Udostępnij na Facebooku Podziel się na Twitterze