Zgodnie z podziałem fitogeograficznym karkonoska flora należy do obszaru środkowoeuropejskiej flory lesnej (Hercynicum) i razem z Rychorami należy do podobszaru flory sudeckiej (Sudeticum). Flora pogórzy hercyńskich jest znacznie uboższa w porównaniu z florą pogórzy alpejskich i karpackich. Karkonosze stanowią tutaj wyjątek z uwagi na swoje wyjątkowe położenie biogeograficzne. W przeszłości na terenie Karkonoszy doszło wielokrotnie do kontaktu flory północnej, alpejskiej i środkowoeuropejskiej. Różnorodność gatunkowa flory Karkonoszy jest największa z wszystkich okolicznych środkowoeurpejskich pasm górskich.
Naukowcy jak dotąd opisali w Karkonoszach ponad 1 200 gatunków roślin naczyniowych, z których 2/3 to wywodzące się z Karkonoszy, zaś 1/3 do gatunku napływowe. Przedostały się one w trakcie różnych faz zasiedlania i wykorzystywania pasm górskich. Do znaczącej grupy należą gatunki endemiczne (dzwonek karkonoski, żuraw sudecki, biedrzeniec skalny, skalnica bazaltowa, turzyca Oedera, podgat.: pseudoscandinavica, świerzbnica polna oraz ponad 20 gatunków jastrzębcy, np. jastrzębiec Hieracium asperulum, jastrzębiec łabski, Hieracium alpinum var. Tubulosum, jastrzębiec karkonoski, Hieracium melanocephalum, Hieracium nigrescens, Hieracium fritzei, mokrzyca karkonoska, mniszek czarniawy) oraz relikty polodowcowe (gnidosz sudecki, malina moroszka, skalnica śnieżna, wierzba lapońska, torfowiec Lindberga).