Karkonosze są znaczącym obszarem Czech, który ma wpływ na sytuację hydrologiczną całego górnego oraz środkowego cieku wodnego rzeki Łaby. Głównym źródłem wody w ciekach wodnych sa opady deszczu i śniegu, których spływ powierzchniowy i podpowierzchniowy w znaczący sposób jest regulowany przez wegetację oraz zdolności retencyjne gleb, w szczególności przez lasy górskie, które pokrywają ponad 80% powierzchni terytorium.
W ciagu ostatnich dwóch dekad XX wieku w wyniku obciążeń emisyjnych doszło do znacznego zakwarzenia karkonoskich wód i gleb, co w konsekwencji negatywnie wpłynęło na przyrodę ożywioną.
Sieć karkonoskich rzek powstała w trzeciorzędzie, kiedy to doszło do wypiętrzenia pasma górskiego nawet o kilkaset metrów oraz zwiększone erozji zwrotnej górskich potoków. W czwartorzędzie sieć rzek ustabiizowała się i dochodziło już tylko i wyłącznie do pogłębiania wąwozów w zależności od geologicznego i petrograficznego ukształtowania Karkonoszy. Większość znaczących karkonoskich cieków wodnych ma kierunek prostopadły względem grzbietów gór, zaś po czeskiej stronie gór uchodzi do nich mnóstwo bocznych dopływów, po północnej polskiej stronie strome i krótkie zbocza, jak również ich geologiczne ujednolicenie uniemożliwiły powstanie rozczłonkowanej sieci rzek. Karkonoskie cieki wodne mają charatkter górskich potoków o dużym nachyleniu koryta, szybkim przepływie oraz znaczących odchyleniach poziomu wód i przepływów. Głównym ciekiem wodnym Karkonoszy jest rzeka Łaba, która odprowadza wodę z około trzydziestu procenst czeskich gór, zaś do jej głównych dopływów należy w górach Medvědí potok [pl. Niedźwiedzi potok], Bílé Labe [pl. Biała Łaba], Dolský (Svatopetrský) potok [pl. Potok św. Piotra]. Malé Labe [pl. Mała Łaba] oraz Stříbrný potok [pl. Srebrny potok] odprowadzaja wodę z centralnej części Karkonoszy, wodę z wschodniej części gór odprowadza rzeka Úpa, z zachodnie rzeka Jizera [pl. Izera] z dopływami Mumlavą [pl. Mumlawa], Huťskim potokem [pl. Hucki potok] i Jizerką [pl. Izerka].